Soms zijn er van die momenten dat je even stil staat bij wat je hebt en nadenkt over hoe je daar gekomen bent. Recent stond ik op zo’n punt toen ik mijn proefschrift aan het afronden was. Een lange weg die misschien wel begonnen was op het Sint-Janslyceum. Daarom stuurde ik de voormalig rector Ans Buys een exemplaar van mijn boekje. Logisch dat zij mij vroeg in deze bijdrage terug te blikken op mijn tijd op het Sint-Janslyceum.
Hoewel mijn pad tot promoveren begonnen is in deze tijd, was de goede kwaliteit van onderwijs niet het eerste waaraan ik dacht. Het eerste beeld dat me te binnen schoot was dat van de pauzes tussen de lessen. Vooral de grote pauze in het “school-café” van Ad en Ine.
Hier leek alles mogelijk
In deze heerlijke rokerige donkere krocht hebben we geleerd Brabander te zijn. Alle belangrijke dingen in ons puberleven werden besproken en het leek alsof hier alles mogelijk was. Zolang de conciërge het maar niet zag, en daar zorgde je samen voor, soms met een korte hese waarschuwing van Ad.
LSD
In het verlengde van deze pauzes liggen de legendarische schoolfeesten met als summum de LSD (Laatste School Dag), voor mij persoonlijk die van 2001. Een van de mooie dingen hiervan was dat ook de docenten actief betrokken werden bij de organisatie en uitvoering. Op die manier kon je je leraar echt wat beter leren kennen. Tegenwoordig kan ik me ook beter voorstellen dat het voor hen ook echt enorm lollig moet zijn geweest om je weer een beetje middelbare scholier te voelen.
Goede basis
Ik denk dat in dit sociale aspect ook de kracht ligt van het Sint-Janslyceum. Door goede sociale cohesie tussen leerlingen en docenten werd opleiding op maat gegeven. Dat maakte het in mijn tijd mogelijk voor de docenten om enerzijds af en toe een oogje dicht te knijpen als je de grens op zocht, en anderzijds op de juiste momenten streng op te treden. Een juiste balans hierin vinden lijkt mij niet makkelijk, maar met de kennis van nu, dé manier om met pubers om te gaan.
Na 25 jaar(!) op dit moment van reflectie denk ik aan het Sint-Janslyceum. Ik ben enorm dankbaar voor de goede basis die daar gelegd is voor mijn carrière, maar ik heb vooral enorm fijne herinneringen aan de Brabantse gezelligheid.
Caspar E.P. van Munster
@Nieuwsbrief 1, januari 2021