November 2020, ik heb een sollicitatiegesprek op het Factorium een culturele instelling in Tilburg. In het gesprek komt mijn middelbare school, het Sint-Janslyceum toevallig ter sprake waarop er gevraagd wordt of ik Ans Buys toevallig ken, waar ik enthousiast “ja!” op zeg. Ans Buys was rectrix in de tijd dat ik op het Sint-Janslyceum zat en op het moment van mijn sollicitatie voorzitter van de Raad van Toezicht van het Factorium.
Hoe klein is de wereld denk ik later, het Sint-Jans, ik deed in 2004 eindexamen. Even word ik weer teruggetrokken in de tijd.
Mijn eerste schooldag, 1998, wat een groot gebouw. Tijdens een van de lessen heb ik iets nodig uit m’n kluisje en ik mag dat gaan halen. Ik verdwaal in het gebouw. Het lijkt alsof de gangen maar blijven komen. Langs lokalen waar alle kinderen je kunnen zien als ze even hun hoofd optillen. Door de gang van de administratie, het kantoor van mevrouw Buys, deur open en een pot drop op haar bureau, weer een lange gang met lokalen, uiteindelijk de hoek om langs de kapel. Gelukkig vind ik mijn lokaal terug en kan ik veilig gaan zitten naast een nieuw klasgenootje. Marie van Aarle met wie ik overigens nog steeds goed bevriend ben.
Een van de leukste vakken vind ik muziek. Dit krijgen we in het muzieklokaal in de kapel van muziekdocent Enrico van Schaik. Het samenspelen was totale chaos met keyboards waar iedereen andere geluiden op instelt waardoor er elke les een intense kakofonie ontstaat maar aan het einde van de les er toch ook een moment is waarop alles samenkomt en er warempel muziek in dit prachtige stukje van het gebouw klinkt.
Uiteraard maak ik kennis met het Artistiek Festival en in de 3e doe ik voor het eerst mee. Samen met klasgenoot Bo kiezen we Wer Bisto van Twarres, dat op dat moment in de top 40 staat. We zoeken de meerstemmigheid zelf uit en ik heb geen idee of dat met mijn oor van nu iets is dat ik goed vind maar de onbevangenheid van deze twee 14-jarige meisjes zorgt dat we elke avond overtuigd van ons kunnen enorm genieten van ons optreden. De jaren die volgden bleef ik meedoen, een hoogtepunt van het jaar.
In de bovenbouw had ik wiskunde van Winry ’t Lam. Gezellige, leerzame lessen en bovendien een goede klik tussen hem en onze klas. We haalden Winry over om ook een keer mee te doen met het Artistiek Festival. Hij was ontzettend nerveus en viel bijna flauw van de plankenkoorts toen het begon. Ik herinner me nog het moment dat hij afkwam na zijn optreden en met verdwaasde blik zei dat hij zich niets meer kon herinneren van wat er zich de afgelopen 5 minuten had afgespeeld. Vanaf dat jaar was hij overigens verkocht en heeft hij voor zover ik weet aan ieder volgend artistiek Festival en elke schoolmusical meegedaan.
Het zingen is een uitlaatklep voor me. En waar er buiten school in mijn leven best wat onrust was, had ik op school rust en structuur met als bakens docenten als Winry ’t Lam, meneer Benschop en mevrouw Krijger.
In de 6e deed ik mee aan de schoolmusical Fame en mocht warempel een van de hoofdrollen vertolken. Elke donderdagmiddag repeteerden we onder bezielende leiding van Steph Breukel en Mijke van Munster. Ik vond het heerlijk om elke week bezig te zijn met dit stuk, genoot van het samen zingen, spelen en dansen met als kers op de taart het spelen van de voorstellingen in de aula van de school.
Na m’n middelbare school wil ik heel graag iets met muziek doen. Het uitvoerende vak vind ik te spannend dus ik doe auditie voor de opleiding Docent Muziek aan het conservatorium in Tilburg, op Fontys Hogeschool voor de Kunsten. Ik word aangenomen en voel me als een vis in het water. Het uitvoerende vak blijft me ook trekken en ik ga naast m’n opleiding Docent Muziek een deeltijdopleiding richting musical volgen. Daarna volgt de voltijd opleiding Muziektheater, een uitvoerende opleiding waarin ik me als zangeres/musicalperformer ontwikkel.
Mijn eerste baan is als musicalactrice in de musical Sister Act in Wenen. Ik verhuis naar Oostenrijk en woon vanaf dan in het buitenland. Daar heb ik het enorm naar m’n zin en er volgen nog vele musicals en muziektheaterstukken in Oostenrijk, Duitsland, Zwitserland en China.
Het geeft me de kans heel veel verschillende mensen te ontmoeten en culturen te leren kennen. We spelen 6-8 shows per week en ik mag mooie rollen spelen, werken met bijzondere regisseurs, choreografen en muzikaal leiders en op bijzondere plekken zingen. Het is een pittig werkschema, ik werk 6 dagen per week, alle avonden, weekenden en feestdagen. Ik leef een droom maar na een paar jaar begin ik Nederland te missen. Ik besluit weer terug te verhuizen. Ook in Nederland blijf ik zingen maar verbind me ook aan diverse (voor-)opleidingen richting musical alwaar ik mijn uitvoerende en docerende ervaring samen kan laten komen in het werken met bijzonder getalenteerde kinderen, jongeren en jongvolwassenen.
Wat ik meeneem uit mijn tijd op het Sint-Jans is het zaadje dat daar geplant is voor de grote waarde die ik hecht aan aandacht voor de kunsten in het regulier onderwijs. De talloze mogelijkheden die je als school hebt om leerlingen op een laagdrempelige manier kennis te laten maken met maar ook om zich te ontwikkelen binnen een kunstvak en de vele manieren waarop het volgen van een kunstvak van waarde kan zijn voor iedere leerling, maken dat je mijns inziens als onderwijsinstelling geen andere keus hebt dan kunstvakken implementeren in het regulier onderwijs.
Daarnaast kijk ik terug op een veilige leeromgeving met fijne docenten en een rectrix waar iedereen mocht binnenlopen voor een dropje.
Weer terug in het nu. Morgen ga ik werken op het Factorium maar voor ik dat doe moet ik nog even naar de supermarkt, bovenaan m’n lijstje: een pot drop.
Anne-Marijn Smulders, examenjaar 2004
Anne-Marijn werkt op dit moment als Teamleider van de deeltijd musicalopleiding MusicAllFactory in Tilburg, daarnaast is zij als zangdocent verbonden aan de vooropleiding van Muziek- en Musicaltheater en de vakopleiding Docent Muziek, beide op Fontys Hogeschool voor de Kunsten.
@Nieuwsbrief 4, december 2022